17. Politiek verlof (2013-2015)

Met de auto’s die ik tussen Dronten en IJsselstein versleet ‘vierden’ wij ook onze vakanties. De auto  mankeerde tijdens die 200 km per dag nooit wat. Behalve op vakantie. Doris ging al niet meer mee sinds haar relatie met Joost. Nina en Faan alleen nog op vliegvakanties. Aan de foto’s te zien was ik er best wel voor ze. Al vulde mijn dagen zich, naast het sociale leven, met Dronten, gemeenteraad en Rotary. Judy werkte intussen bij de man van Carla, haar zwemvriendin.

Ik ontving een eervolle gratificatie voor de feestelijkheden rond de opening van de Hanzelijn. De kers op de taart van het vijftigjarig bestaan van Dronten. Er werden treinkaartjes uitgedeeld aan de eerste bewoners, er was een groot aftelbare urenteller geplaatst bij het station en... treintjes zijn aan mij wel besteed. Het organiseren van feestjes was in die dagen sowieso aan mij besteed. Zo mocht ik samen met Carla ceremoniemeester zijn op het huwelijk van Frea en Charles Carla is behalve zwemvriendin van Judy, ook zeilvriendin van Charles en fractievoorzitter van het CDA in ‘mijn’ gemeenteraad. De vader van Frea overleed enkele maanden voor het huwelijk. Frea vroeg mij, in zijn plaats, haar getuige te willen zijn. Jeetje. Getuige op het huwelijk van de vader van je dochter. Hoe bijzonder is dat? Natuurlijk moest ik dat thuis overleggen. Ondertussen zijn de verkiezingen van 2014 in voorbereiding. De periode daaraan voorafgaand was de VVD met acht zetels de grootste partij in de gemeenteraad, dus wat we konden voorkomen, konden we ook op worden afgerekend. Carla en ik hadden die donderdag voorafgaand aan het huwelijk nog tot diep in de nacht vergaderd over betaald parkeren en zouden pas in het holst van de nacht in Drenthe aankomen. Dat betaald parkeren werd groot opgeblazen door de oppositie. Op de dag van de verkiezingen werden zelfs de parkeerautomaten de stad ingereden. Het betekende een halvering van de fractie. Nu zou ik als de nummer drie op de lijst een ‘veilige’ plek hebben, waren het niet dat twee kandidaten nog meer voorkeurstemmen hadden dan ik.
Zoveel vreugde als in 2010, zoveel teleurstelling in 2014. Geen terugkeer in de gemeenteraad. Ik besloot een onderzoek op te pakken dat ik altijd al had willen doen. Hoe zat het nu werkelijk met die voorvader Casper Seyn? Wat bezielde die man, om na het vertrek van de Fransen de stadskas te blijven afromen? Intussen vonden de onderhandelingen voor de coalitie plaats. Werd ik eerder als cultuur-coördinator door de raad wegbezuinigd, kwam ik terug als raadslid. Nu kwam ik als raadslid niet meer terug en werd ik voorgesteld als wethouder. Wilde ik graag. Eervol om de stad te mogen besturen waar je opgroeide. Geen kinderachtige portefeuille, goed passend op de dossiers waar ik in Dronten communicatieadviseur voor was. Ruimtelijke ontwikkeling, economie, binnenstad, citymarketing, bedrijfsvoering, vergunningverlening, verkeer. Ik kreeg van Dronten Politiek verlof. IJsselstein had zich intussen in een kluwen van experimenten gestort. Zo schrijft de gemeenteraad de kadernota’s, geen managers in de organisatie en een bedrijfsnaam dat ‘samenwerking’ uitdraagt, terwijl het om één gemeenschappelijke organisatie gaat, met twee politieke agenda's en drie begrotingen.
Voor het ontspullen: De familiedocumenten eens documenteren.
Voor de Top 60: Papaoutai, Stromae (2013); The Journey, Tim Akkerman  (2014) en  Are you with me, Lost Frequencies (2015).